Zeinu hizkuntzen jatorria


     Gaur egun, oraindik ere, zeinu hizkuntzen hiztun gehienak gorrak diren arren, ahozko hizkuntzen besteko antzinatasuna daukate; ahozko hizkuntzak baino arinagokoak ere izan litezke zeinu hizkuntzak gizakion historian. Horretaz gain, entzuleek ere zeinu hizkuntzak erabili izan dituzte eta darabiltzate gaur egun ere. Izan ere, Ipar Amerikako Zabalune Handietako eskualdean bizi izandako amerindiarrek ere zeinu hizkuntza erabiltzen zuten etnia ezberdinen arteko komunikazioan. Etnia horiek fonologia zeharo ezberdinetan oinarritutako hainbat hizkuntza erabiltzen zuten eta elkar ulertzeko zeinu hizkuntza beharrezkoa zitzaien. Europearren menderatzeaz geroztik ere, sistema hori luzaroan egon zen indarrean.
Amerindiarrei lotutako beste adibide bat dugu Manhattaneko irlan gertatutakoa. Bertan, aparteko tribu a zegoen: kideetako asko gorrak ziren herentziaz igorritako gen nagusi batek hala eraginda, eta horiek keinu bidezko hizkuntza erabiltzen zuten elkarrekin komunikatzeko. Antzeko gertaera jazo zen Massachusettseko hegoaldean dagoen Martha's Vineyard uhartean. Bertan, horrenbeste pertsona gor bizi zen, XX. mendearen hasierara arte entzuleek ere zeinu hizkuntza erabili ohi zutela euren artean hitz egiteko. Hala ere, ez dute  aurkitu XVII. mendearen aurretiko zeinu hizkuntzei buruzko agiririk. Aurkitutako datuak, batez ere, pertsona gorrentzako hezkuntza sistema eta  metodoei buruzkoak dira.
  
   1620.urtean Juan de Pablo Bonetek Reducción de las letras y Arte para enseñar á hablar los Mudos izeneko lana argitaratu zuen, Fonetika eta Logopediako lehenengo tratatu modernotzat jo izan dena. Horrek,  esku bakarraz konfiguratutako alfabetoaren zeinuen erabilpena proposatzen zuen gorrei ahozko hizkuntza irakasteko sistema gisa. Hasieran, eskuz egindako alfabeto hori Europan zehar zabaldu zen eta ondoren mundu osoan barreiatzen hasi zen, gorren eta mutuen komunikazioa hobetzeko sistema bezala.
  
    Aipatutako liburu horretan (130 eta 131 orrietan) alfabeto latinoari dagozkion hizkiak irudikatuta ageri dira, eskuekin egindako zeinuen marrazki kalkografikoen bitartez ageri dira. Reducción de las letras y Arte para enseñar a hablar los Mudos izeneko tratatua hizkuntza nagusietara itzuli zuten. Bonetek hedatutako alfabetoa oinarri hartuta, XVIII.mendan Charles-Michel de l'Épéek bere alfabetoa argitaratu zuen. Azken hori izan da gaur egunera arte iraun duena eta nazioartean esku bidezko espainiar alfabeto izenaz ezaguna da.


«Irudikatutako abezearen» grabatuak. Juan de Pablo Bonetek 1620an Madrilen argitaratutako Reducción de las letras y Arte para enseñar a hablar a los Mudos liburuko 130 eta 131 orrialdeetan ageri diren zortzi irudi kalkografiko: